HISTORIA MARKI
LEIBNIZ

Hermann Bahlsen wprowadził na rynek pierwsze herbatniki Leibniz.

Pierwotnie LEIBNIZ Cakes – dziś znane jako nasze herbatniki maślane.

Zgodnie z panującym zwyczajem nazywania produktów żywnościowych nazwiskami znanych osobistości, herbatnik otrzymuje nazwę od nazwiska znanego mieszkańca Hanoweru: Gottfrieda Wilhelma Leibniza (1646-1716).

Firma liczyła wtedy 100 pracowników. Na światowej wystawie w Chicago, firma Bahlsen otrzymała za herbatniki Leibniz złoty medal. Oficjalne uzasadnienie jury: „Konkurencja produkuje podobne do herbatników Leibniz ciastka, jednakże subtelny maślany smak herbatników Leibniz jest jedyny w swoim rodzaju“.

Od 1898 r. na Placu Poczdamskim mieszkańcy Berlina mogli podziwiać pierwszą reklamę świetlną herbatników Leibniz, drugą tego typu w Niemczech. Obraz tamtych lat kształtowała reklama kolei i wszechobecny sprzedawca produktów w opakowaniu TET oraz takie hasła, jak: Co jedzą ludzie w podróży? Oczywiście herbatniki Leibniz!

Na rynek wchodzi nieprzepuszczające kurzu i wilgoci opakowanie TET. Prawidłowa wymowa znaku TET, mającego formę owalu ze żmiją, półksiężycem i trzema punktami, powinna brzmieć „dżet“, jednak dla uproszczenia stosuje się TET. Znak wywodzi się od staroegipskiego hieroglifu i i oznacza „wiecznie trwały”. Opakowanie TET było pierwszym opakowaniem kartonowym zapewniającym długotrwałą świeżość herbatników.

Hermann Bahlsen dokładał szczególnych starań, aby produkcja wypieków w jego zakładzie była zawsze o krok do przodu przed konkurencją. W 1905 r. rozpoczęła się produkcja herbatników Leibniz z wykorzystaniem pierwszej w historii europejskiego przemysłu taśmy produkcyjnej, osiem lat zanim Henry Ford wprowadził ją w branży samochodowej. W 1912 r. fabrykę opuściło ponad dwanaście milionów opakowań TET. Do wytworzenia takiej liczby produktów konieczne było zastosowanie najnowocześniejszych metod produkcyjnych.

W dziewiętnastym wieku w Niemczech pojawiły się produkowane w Anglii słodkie ciasteczka, nazywane „cakes”. Wraz ze wzrostem popularności produktu, niemieccy konsumenci mieli coraz to większy problem z posługiwaniem się angielską nazwą "cakes". W 1911 r. Hermann Bahlsen wprowadził więc niemieckie określenie herbatnika „Keks”. W 1929 r. nowe określenie znalazło się w niemieckim słowniku Duden.

Z uwagi na działania wojenne i przydział surowców dopiero w 1919 r. można było wznowić produkcję herbatnika Leibniz zgodnie z oryginalną recepturą. Kryzys gospodarczy i galopująca inflacja bardzo poważnie zagrażały istnieniu przedsiębiorstwa Hermanna Bahlsena.

W 1923 r. opakowanie herbatników Leibniz kosztowało dokładnie 400 mld marek! Jednak po okresie kryzysu nastąpiły lata konsolidacji przedsiębiorstwa.

W czasach nazizmu firma Bahlsen funkcjonowała w ramach ówczesnego systemu i korzystała z niego.  Ponieważ wielu pracowników firmy zostało powołanych do obowiązkowej służby wojskowej, Bahlsen zatrudniał ponad 800 robotników przymusowych. Były to osoby z wielu krajów europejskich, głównie  kobiety z Polski i Ukrainy. Rola firmy w czasie nazizmu została kompleksowo zbadana w latach 2019-2024 przez niezależny zespół historyków, a efekty ich pracy zostały opublikowane w formie książki "Historia rodziny Bahlsen. Ciastko - Wojna - Konsumpcja 1911-1974".

Z powodu zmniejszenia przydziału masła od 1 września 1944 r. wstrzymano produkcję herbatników Leibniz. W zastępstwie pojawił się bogaty w składniki odżywcze, twardy herbatnik o nazwie „Union“, wielkością przypominający herbatnik Leibniz.

Na rynek wracają herbatniki Leibniz wytwarzane zgodnie z oryginalną, starą recepturą, które pod względem jakości przypominają przedwojenne produkty.

Od 1956 roku herbatbniki LEIBNIZ zaczęto pakować w zupełnie nowy sposób - w opakowanie termoplastyczne.

Nowa technologia doskonale chroniła herbatniki przed wilgocią i pozwoliła zachować ich chrupkość i suchość na znacznie dłużej.

Herbatniki Leibniz pojawiają się po raz pierwszy w charakterystycznym żółtym opakowaniu.

Herbatniki ZOO zostały po raz pierwszy wprowadzone przez firmę Bahlsen w 1966 r., szybko stając się ulubieńcami dzieci.

Od 1990 r. sprzedawane pod marką LEIBNIZ.

Powstają LEIBNIZ Minis. Pyszna, chrupiąca przekąska również w wersji z czekoladą.

Przez dziesiątki lat, złoty herbatnik LEIBNIZ dumnie zdobił naszą siedzibę w Hanowerze.

Aż do pewnej nocy w 2013 r., kiedy to został skradziony przez nieznanego sprawcę (aczkolwiek miłośnika ciastek).

Otrzymaliśmy wtedy list z – podpisany przez „Krümelmonstera”, czyli „Ciasteczkowego potwora”. Wiedzieliśmy już jednak, że ten złodziej nie jest ani miły, ani puchaty, ani niebieski.

Aby zapewnić powrót naszego złotego godła, przekazaliśmy 52 000 paczek ciastek 52 instytucjom społecznym. Dzięki temu w lutym 2013 r., złoty herbatnik ponownie pojawił się nad naszymi drzwiami. Od tamtej pory wisi na swoim dawnym miejscu.

Herbatniki Maślane LEIBNIZ od 125 lat towarzyszą rodzinom w małych, choć ważnych chwilach. Śwętowaliśmy ten moment z wielką dumą.

Zaprojektowaliśmy nasze opakowania na nowo.

Na pierwszy plan wysuwają się nasze najmocniejsze i najbardziej rozpoznawalne cechy, czyli nasze herbatniki oraz żółty kolor LEIBNIZ.

Dzięki naszym nowym opakowaniom, chcemy budować większą świadomość Leibniz i przyciągać uwagę konsumentów.